Strona pochodzi z pomocy programu LBX 4.11 do nadzoru klimatu - temperatury, wilgotności, co2, wiatru, ...
Producent urządzeń (termometry, higrometry, barometry, mierniki, rejestratory) oraz oprogramowania do monitoringu parametrów klimatu.

Do pobrania: Program LBX

LAB-EL LB-760A: ustawienia podstawowe

Dostęp do ustawień podstawowych regulatora możliwy jest z menu regulatora, polecenie "ustawienia podstawowe". Okno z ustawieniami zawiera kilka zakładek. Po otwarciu okna ustawia wybiera się ta zakładka, która odpowiada aktualnie trwającej fazie uprawy.

Po pomyślnym przejściu testów, regulator przechodzi do normalnego trybu działania. Może on znaleźć się w jednej z pięciu głównych faz, w jednej z podfaz (zwanej też trybem pracy) oraz pracować z wybranym priorytetem. Na wyświetlaczach wyświetlane są przedstawione we wcześniejszym punkcie wielkości - niezależnie od fazy i trybu działania. Faza i tryb pracy regulatora, w którym znajdzie się on po włączeniu zasilania jest taki sam, jaki był przy ostatnim wyłączeniu zasilania (jest on zapamiętywany na czas wyłączenia).

Możliwy jest wybór jednej z następujących faz uprawy:

1. WYŁĄCZENIE,
2. PRZEROST GRZYBNI,
3. SZOK (wietrzenie),
4. PLONOWANIE (wzrost grzyba),
5. GOTOWANIE.

Możliwy jest ponadto wybór jednej z podfaz (zwanej też „trybem działania” regulatora):

• TRYB STEROWANIA AUTOMATYCZNEGO / RĘCZNEGO,
• GAZOWANIE,
• OSUSZANIE PO PODLEWANIU.

Jeżeli dioda "PODLEWANIE" się świeci, to albo włączone jest osuszanie po podlewaniu, albo gazowanie. Przy gazowaniu gaszone są diody sygnalizujące wybraną do stabilizacji temperaturę, ale jest również możliwe żeby były one zgaszone przy osuszaniu po podlewaniu, jeśli sterowanie temperaturą odbywa się ręcznie. Jeżeli jest wątpliwość co do aktualnego trybu pracy, to można to sprawdzić przy pomocy odpowiedniej opcji programu.

Regulatory klimatu LB-760/LB-760A posiadają możliwość wyboru fazy hodowli. Wybór faz i podfaz może być zarówno dokonywany poprzez komputer PC, jak i bezpośrednio w regulatorze, przy czym w regulatorze dostępna jest ograniczona ilość nastaw w stosunku do nastaw dokonywanych w komputerze w programie LBX. Ilość faz dla uproszczenia obsługi, została ograniczona do minimum niezbędnego, ale wystarczającego do prawidłowej uprawy.

Wybór fazy i podfazy uprawy polega na takim zaprogramowaniu regulatora, które pozwala na stabilizację wybranych parametrów klimatu wymaganych w danej fazie (podfazie) uprawy, oraz ignorowanie parametrów nieistotnych.

Wybór parametrów (nastaw) w fazach jest zależny tak, by zapewnić płynne przejście parametrów pomiędzy fazami. Wyjątek stanowi faza PAROWANIE, która posiada programowaną temperaturę niezależną od temperatur w innych fazach.

Wybór parametrów podfaz jest niezależny.

Zmiana fazy

Zakładka ta służy do zmiany aktualnie trwającej fazy. Aby dokonać zmiany należy:

• zaznaczyć opcję "Zmień fazę"
• z listy faz wybrać właściwą następną fazę
• wybrać czas zmiany fazy:
  • teraz - zmiana natychmiastowa,
  • o zadanym czasie - zmiana nastąpi o ustawionym czasie

Zmiana podfazy

Dostępne są podfazy: osuszanie po podlewaniu i gazowanie.

Podfaza: osuszanie po podlewaniu

Regulator został wyposażony w specjalną funkcję ułatwiającą osuszenie grzybów po podlewaniu - w dalszym opisie będzie ona nazywana w skrócie PODLEWANIEM. Funkcja ta służy do zmiany (zwiększenia lub zmniejszenia) na zadany czas wilgotności, temperatury i przewiewu na hali, co powinno zostać dokonane po podlewaniu, w celu doprowadzenia uprawy do określonego stanu. Funkcja PODLEWANIE może zostać włączona tylko na zadany z góry czas - po minięciu określonego czasu funkcja ta jest wyłączana, a zadane parametry (wilgotność, temperatura i wentylacja) przyjmują wartości takie, jakie miały przed włączeniem podlewania.

Podfaza: Gazowanie

Zastosowanie tego trybu jest dosyć ograniczone - służy on do ułatwienia przeprowadzenia operacji trucia owadów i insektów w hali przy pomocy świec dymnych.
W trybie gazowania regulator mierzy i wyświetla wszystkie wartości (jak w pozostałych trybach), ale niezależnie od wyników pomiarów wszystkie urządzenia wykonawcze zostają wyłączone, klapa od dopływu świeżego powietrza zostaje zamknięta, przewiew powietrza w hali jest ustawiany na wartość minimalną (zwykle na zero), natomiast włączone zostaje oświetlenie hali (niezależnie od pozycji włącznika ściennego oświetlenia). Tryb gazowania można włączyć tylko na zadany czas po minięciu zadanego czasu regulator powraca do poprzedniego trybu pracy (sterowania automatycznego lub ręcznego, w zależności od tego, który tryb był włączony przed włączeniem gazowania).

Czas pozostały do końca tej operacji jest widoczny w oknie zmiany podfazy. Operację można wyłączyć przed jej planowym zakończeniem (powrót zadanych parametrów do poprzednich wartości).

Zakładka ta służy do zmiany aktualnej podfazy regulatora. Aby dokonać zmiany należy:

• włączyć opcję "Zmień podfazę"
• wybrać odpowiednią podfazę:
  • wyłącz podfazę - wyłączenie podfazy
  • osuszanie po podlewaniu - zmiana wartości zadanych o przyrosty wpisane w okienka (z uwzględnieniem znaku wpisanej liczby):
    • Zmiana RH - przyrost zadanej wilgotności względnej
    • Zmiana T - przyrost zadanej temperatury
    • Wentylacja - przyrost zadanej prędkości wentylacji (obrotów wentylatora)
  • gazowanie - wyłączenie urządzeń wykonawczych i włączenie oświetlenia
• ustawić czas wyłączenia podfazy - data i godzina zakończenia wybranej podfazy

Faza 0: wyłączenie

Faza wyłączenia ma na celu schłodzenie hali po fazie parowania. Zwykle w hali nie ma już podłoża, a więc pomiar temperatur podłoża jest wówczas faktycznie pomiarem temperatur powietrza w różnych miejscach hali.

W fazie tej procedury regulacyjne oraz wszystkie sygnały wyjściowe regulatora są wyłączone (mają wartość zero) za wyjątkiem sygnałów:

• Wentylacja zadana (szybkości pracy wentylatora),
• Otwarcia dopływu świeżego powietrza (otwarcia klapy).

Faza 1: przerost grzybni

Faza przerostu grzybni (inkubacji) wymaga utrzymania właściwej temperatury podłoża dla optymalnego rozrostu grzybni. Faza przerostu uzupełniła występujący w starszych wersjach regulatora LB-760 tryb stabilizacji temperatury podłoża (w którym nie kontrolowano temperatury powietrza). W tej fazie następuje stabilizacja temperatury powietrza na podstawie zachowania temperatury podłoża, co pozwala na stabilną pracę urządzeń klimatyzacyjnych.

W fazie przerostu dokładne utrzymywanie wartości stężenia CO2 nie jest istotne, przy czym powinno ono mieć możliwie wysoką wartość. Jest to wymaganie niemożliwe do spełnienia, jeżeli do chłodzenia użytkownik chce wykorzystać świeże powietrze. W fazie tej można do chłodzenia wykorzystać świeże powietrze, ustawiając preferencje dopływu świeżego powietrza na "temperaturę".

W fazie tej sterowanie regulatora umożliwia prowadzenie kontroli temperatury podłoża poprzez wpływ temperatury podłoża na zadana temperaturę powietrza.

W ramce "Wilgotność" programuje się zadaną wilgotność względną oraz włącza się dodatkowe funkcje:

• Osuszanie przez chłodzenie - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji regulator będzie wykorzystywał chłodnicę do osuszania powietrza przez wykraplanie wody z powietrza zachodzące poniżej temperatury punktu rosy.
• Zmniejszanie RH przy zbyt dużej T podłoża - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji regulator będzie obniżał aktualną zadaną wilgotność powietrza o wyliczoną odchyłkę, o ile temperatura podłoża wzrośnie powyżej ustalonej wartości progowej. Oba te parametry programuje się w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne", w ramce "Zmniejszanie RH przy zbyt dużej T podłoża". Działanie tej funkcji opiera się na wykorzystaniu zjawiska zwiększonego parowania wody z podłoża przy mniejszej wilgotności powietrza, a co za tym idzie chłodzenia podłoża.

W ramce "Temperatura" programuje się parametry:

• T zadana powietrza - początkową wartość temperatury zadanej powietrza.
• T zadana podłoża - pożądana temperaturę podłoża, optymalna dla przerostu grzybni,
• Wpływ T podłoża na T zadaną powietrza ze współczynnikiem dT - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji możliwy jest dostęp do pozostałych ustawień w tej ramce, niezbędnych do ustawienia stabilizacji temperatury podłoża,
• T min. powietrza - jest to najmniejsza wartość temperatury powietrza, jaka może panować w hali uprawowej w tej fazie,
• T max. powietrza - jest to największa wartość temperatury powietrza, jaka może panować w hali uprawowej w tej fazie,
• Współczynnik dT - określa, o ile stopni zmniejszy się zadana temperatura powietrza, jeżeli temperatura podłoża będzie większa o 1 oC od temperatury zadanej podłoża (i odwrotnie: o ile stopni zwiększy się zadana temperatura powietrza, jeżeli temperatura podłoża będzie mniejsza o 1 oC od temperatury zadanej podłoża). Przykładowo, jeżeli temperatura podłoża będzie większa o 1,5 oC od temperatury zadanej podłoża, współczynnik dT = 2, to temperatura zadana powietrza zmniejszy się automatycznie o 3 oC.

W ramce "Wentylacja" programuje się parametry:

• Wentylacja zadana - prędkość obrotową wentylatora, przy czym 0% odpowiada częstotliwości falownika 0 Hz, a 100% odpowiada (zwykle) częstotliwości falownika 50 Hz albo 60 Hz (zaleznie od typu falownika).
• Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej wilgotności - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji aktywna staje się funkcja, której parametry są ustawiane w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne" w ramce "Zwiększanie wentylacji przy zbyt dużej wilgotności". Po przekroczeniu zadanej wilgotności o zadana odchyłkę następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa przepływ powietrza, który wywołuje spadek wilgotności.
• Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji aktywna staje się funkcja, której parametry są ustawiane w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne" w ramce "Zwiększanie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża". Po przekroczeniu progowej temperatury podłoża następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa parowanie wody z podłoża, a zatem chłodzi podłoże.

W ramce "CO2" programuje się parametry:

• Pomiar CO2 - po zaznaczeniem ptaszkiem tej pozycji dokonywany będzie pomiar stężenia dwutlenku węgla w danym regulatorze. Pozwala to na wyłączenie lub włączenie pomiaru CO2, stosownie do potrzeb danej fazy uprawy.
• CO2 zadane - to wartość zadanego stężenia dwutlenku węgla.

Faza 2: szok

Faza szoku ma na celu zahamowanie rozwoju grzybni i stworzenie warunków do tworzenia się owocników, co osiąga się przez stopniowe obniżanie temperatury powietrza i podłoża oraz obniżenie zawartości CO2.

W fazie szoku jest istotne dokładne utrzymywanie temperatury, wilgotności i stężenia CO2 na stopniowo obniżanych poziomach.

Po upływie czasu trwania operacji zadane parametry zatrzymują się na końcowych ustawionych wartościach, co jest równoznaczne z przejściem do następnej fazy - fazy plonowania (wzrostu grzyba).

W fazie tej sterowanie regulatora umożliwia dokonanie płynnej zmiany temperatury i stężenia CO2 w hali.

W ramce "Wilgotność" programuje się zadaną wilgotność względną oraz włącza się dodatkowe funkcje:

• Osuszanie przez chłodzenie - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji regulator będzie wykorzystywał chłodnicę do osuszania powietrza przez wykraplanie wody z powietrza zachodzące poniżej temperatury punktu rosy.
• Zmniejszanie RH przy zbyt dużej T podłoża - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji regulator będzie obniżał aktualną zadaną wilgotność powietrza o wyliczoną odchyłkę, o ile temperatura podłoża wzrośnie powyżej ustalonej wartości progowej. Oba te parametry programuje się w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne", w ramce "Zmniejszanie RH przy zbyt dużej T podłoża". Działanie tej funkcji opiera się na wykorzystaniu zjawiska zwiększonego parowania wody z podłoża przy mniejszej wilgotności powietrza, a co za tym idzie chłodzenia podłoża.

W ramce "Temperatura" ustawia się parametry związane ze schodzeniem temperatury w fazie szoku:

• T zadana - zadana temperatura powietrza (jeżeli wpływ temperatury podłoża na temperaturę powietrza jest wyłączony) lub zadana temperatura podłoża (jeżeli wpływ temperatury podłoża na temperaturę powietrza jest włączony).
• Zmiana T na dobę - zmiana zadanej temperatury na dobę, odpowiednio powietrza lub podłoża (jak wyżej),
• T końcowa - końcowa temperatura, odpowiednio powietrza lub podłoża (jak wyżej), poniżej której zadana temperatura nie spada, kończące proces schodzenia temperatury.
• Wpływ T kompostu na T zadaną powietrza ze współczynnikiem dT - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji możliwy jest dostęp do pozostałych ustawień w tej ramce, niezbędnych do ustawienia stabilizacji temperatury podłoża w tej fazie.
• T zadana powietrza - początkową wartość temperatury zadanej powietrza.
• T min. powietrza - jest to najmniejsza wartość temperatury powietrza, jaka może panować w hali uprawowej w tej fazie.
• T max. powietrza - jest to największa wartość temperatury powietrza, jaka może panować w hali uprawowej w tej fazie.
• Współczynnik dT - określa, o ile stopni zmniejszy się zadana temperatura powietrza, jeżeli temperatura podłoża będzie większa o 1 oC od temperatury zadanej podłoża (i odwrotnie: o ile stopni zwiększy się zadana temperatura powietrza, jeżeli temperatura podłoża będzie mniejsza o 1 oC od temperatury zadanej podłoża). Przykładowo, jeżeli temperatura podłoża będzie większa o 1,5 oC od temperatury zadanej podłoża, współczynnik dT = 2, to temperatura zadana powietrza zmniejszy się automatycznie o 3 oC.

W ramce "Wentylacja" programuje się parametry:

• Wentylacja zadana - prędkość obrotową wentylatora, przy czym 0% odpowiada częstotliwości falownika 0 Hz, a 100% odpowiada (zwykle) częstotliwości falownika 50 Hz albo 60 Hz.
• Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej wilgotności - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji aktywna staje się funkcja, której parametry są ustawiane w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne" w ramce "Zwiększanie wentylacji przy zbyt dużej wilgotności". Po przekroczeniu zadanej wilgotności o zadana odchyłkę następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa przepływ powietrza, który wywołuje spadek wilgotności.
• Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji aktywna staje się funkcja, której parametry są ustawiane w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne" w ramce "Zwiększanie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża". Po przekroczeniu progowej temperatury podłoża następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa parowanie wody z podłoża, a zatem chłodzi podłoże.

W ramce "CO2" programuje się parametry:

• Pomiar CO2 - po zaznaczeniem ptaszkiem tej pozycji dokonywany jest pomiar stężenia dwutlenku węgla w tym regulatorze. Pozwala to na wyłączenie lub włączenie pomiaru CO2, stosownie do potrzeb danej fazy uprawy.
• CO2 zadane - to wartość zadanego stężenia dwutlenku węgla.
• Zmiana CO2 na dobę - zmiana zadanego stężenia na dobę,
• CO2 końcowe - minimalne stężenie w hali (kończące schodzenie stężenia).

Faza 3: plonowanie

Faza plonowania ma na celu tworzenie się owocników. W tym celu temperatura powietrza, wilgotność względna i zawartość CO2 muszą być utrzymywane na stałym, zadanym poziomie.

W fazie plonowania jest istotne dokładne utrzymywanie założonej stałej wartości stężenia CO2 . Regulacji tej dokonuje się poprzez regulowanie dopływu świeżego powietrza na podstawie pomiaru stężenia CO2. W związku z tym w tej fazie do dodatkowego obniżania temperatury powinno wykorzystywać się tylko urządzenia chłodzące.

W fazie tej sterowanie regulatora umożliwia śledzenie temperatury podłoża poprzez temperaturę powietrza, co ma pozytywny wpływ na zwiększenie plonów.

W ramce "Wilgotność" programuje się zadaną wilgotność względną oraz włącza się dodatkowe funkcje:

• Osuszanie przez chłodzenie - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji regulator będzie wykorzystywał chłodnicę do osuszania powietrza przez wykraplanie wody z powietrza zachodzące poniżej temperatury punktu rosy.
• Zmniejszanie RH przy zbyt dużej T podłoża - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji regulator będzie obniżał aktualną zadaną wilgotność powietrza o wyliczoną odchyłkę, o ile temperatura podłoża wzrośnie powyżej ustalonej wartości progowej. Oba te parametry programuje się w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne", w ramce "Zmniejszanie RH przy zbyt dużej T podłoża". Działanie tej funkcji opiera się na wykorzystaniu zjawiska zwiększonego parowania wody z podłoża przy mniejszej wilgotności powietrza, a co za tym idzie schłodzenia podłoża.

W ramce "Temperatura" programuje się parametry:

• T zadana powietrza - początkową wartość temperatury zadanej powietrza.
• Śledzenie T podłoża przez T powietrza z różnicą rT - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji możliwy jest dostęp do dolnych ustawień w tej ramce, a funkcja śledzenia zostaje uruchomiona. Polega ona na tym, że od zmierzonej temperatury podłoża zostaje odjęta zaprogramowana różnica śledzenia rT a wynik zostaje podstawiony jako zadana temperatura powietrza w tej fazie. W tym wypadku na zadana temperaturę powietrza nałożone są ograniczenia minimalnej i maksymalnej temperatury powietrza.
• T min. powietrza - jest to najmniejsza wartość temperatury powietrza, jaka może panować w hali uprawowej w tej fazie,
• T max. powietrza - jest to największa wartość temperatury powietrza, jaka może panować w hali uprawowej w tej fazie,
• Różnica śledzenia rT - określa, o ile stopni jest mniejsza zadana temperatura powietrza od zmierzonej temperatury podłoża.

W ramce "Wentylacja" programuje się parametry:

• Wentylacja zadana - prędkość obrotową wentylatora, przy czym 0% odpowiada częstotliwości falownika 0 Hz, a 100% odpowiada (zwykle) częstotliwości falownika 50 Hz (albo 60 Hz).
• Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej wilgotności - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji aktywna staje się funkcja, której parametry są ustawiane w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne" w ramce "Zwiększanie wentylacji przy zbyt dużej wilgotności". Po przekroczeniu zadanej wilgotności o zadana odchyłkę następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa przepływ powietrza, który wywołuje spadek wilgotności.
• Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża - po zaznaczeniu ptaszkiem tej pozycji aktywna staje się funkcja, której parametry są ustawiane w tym samym oknie, w zakładce "Wspólne" w ramce "Zwiększanie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża". Po przekroczeniu progowej temperatury podłoża następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa parowanie wody z podłoża, a zatem chłodzi podłoże.

W ramce "CO2" programuje się parametry:

• Pomiar CO2 - po zaznaczeniem ptaszkiem tej pozycji dokonywany jest pomiar stężenia dwutlenku węgla w tym regulatorze. Pozwala to na wyłączenie lub włączenie pomiaru CO2, stosownie do potrzeb danej fazy uprawy.
• CO2 zadane - to wartość zadanego stężenia dwutlenku węgla.

Faza 4: Gotowanie

Faza gotowania polega na przetrzymaniu powietrza i podłoża w wysokiej temperaturze przez określony czas w celu zniszczenia bakterii i grzybni. Faza ta zostaje zakończona po utrzymaniu wymaganej temperatury (zwykle 70 °C) przez określony czas (zwykle 12 godzin).

W fazie gotowania dokonuje się następujących wstępnych ustawień regulatora:

• zablokowany zostaje pomiar CO2 (nie jest pobierane z hali powietrze do systemu pomiaru CO2),
• wyłączone zostają funkcje sygnalizacji alarmowej regulatora,
• klapa dopływu świeżego powietrza zostaje zamknięta,
• zawór chłodnicy zostaje zamknięty,
• nie jest dokonywany pomiar wilgotności względnej.

W fazie parowania wymaganą temperaturę w hali najczęściej uzyskuje się przez podawanie do wnętrza hali pary o wysokiej temperaturze. Regulator może uczestniczy w podawaniu pary, jeżeli do wyjścia z funkcja "para" dołączony zostanie odpowiedni zawór. Można również przeprowadzać parowanie tylko z użyciem nagrzewnicy w kanale wentylacyjnym, o ile jej wydajność jest wystarczająca do podniesienia temperatury w hali do wymaganego poziomu.

Zalecane jest, aby w tej fazie usunąć z hali psychrometr a szczególnie jego dodatkową obudowę przewiewową, ze względu na możliwość uszkodzenia silniczka wentylatora w podwyższonej temperaturze. W tym przypadku pomiaru i stabilizacji dokonuje się na podstawie sond do podłoża, zawieszonych w tej fazie pomiędzy półkami.

W fazie tej przeprowadzany jest proces gotowania podłoża pouprawowego, niezbędny dla zapewnienia właściwych warunków sanitarnych uprawy. Pomiary temperatur są w tej fazie rejestrowane w osobnym pliku danych, tak aby mogły być łatwo przedstawione na życzenie auditora. Proces gotowania podzielony jest na 3 etapy: podgrzewania, gotowania i chłodzenia.
W fazie tej grzane jest realizowane sygnałem "para", a chłodzenie jest realizowane przez sygnał "powietrze".

W ramce "Temperatura" programuje się parametry poszczególnych etapów gotowania, a mianowicie:

• a) "Etap 1 – podgrzewanie" – temperatura powietrza w hali jest stopniowo zwiększana. W etapie tym programuje się:
  • Wzrost T (na godzinę) - programuje, o ile oC na godzinę ma wzrastać temperatura powietrza w hali,
  • T końcowa - określa graniczną temperaturę, której przekroczenie powoduje automatyczne przejście regulatora do etapu 2 gotowania.
• b) "Etap 2 – gotowanie" – regulator przechodzi do kontroli temperatury gotowanego podłoża. W etapie tym programuje się:
  • Min. T podłoża - minimalną temperaturę, którą musi być osiągnięta przez średnią temperaturę podłoża.
  • Czas gotowania - czas, przez który musi panować w podłożu co najmniej minimalna średnia temperatura podłoża, aby proces gotowania uznać za zakończony. Po upływie tego czasu następuje automatyczne przejście regulatora do etapu 3 gotowania.
• c) "Etap 3 – chłodzenie" – regulator przechodzi do kontroli temperatury powietrza. W etapie tym programuje się:
  • Spadek T (na godzinę) - programuje, o ile oC na godzinę ma spadać temperatura powietrza w hali,
  • T końcowa - określa graniczną temperaturę, której przekroczenie powoduje automatyczne zakończenie przez regulator fazy gotowania.

W ramce "Wentylacja" programuje się parametr:

• Wentylacja zadana - prędkość obrotową wentylatora, przy czym 0% odpowiada częstotliwości falownika 0 Hz, a 100% odpowiada (zwykle) częstotliwości falownika 50 Hz (albo 60 Hz).

Wspólne

W zakładce tej programuje się parametry wykorzystywane wspólnie w zakładkach wszystkich faz.

W ramce "Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej wilgotności" programuje się parametry osuszania powietrza przy pomocy wymuszenia większego przepływu powietrza. Po przekroczeniu zadanej wilgotności o zadana odchyłkę następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa przepływ powietrza, który wywołuje spadek wilgotności:

• Odchyłka RH względem wartości zadanej - jest to maksymalna różnica pomiędzy zadaną a aktualną wilgotnością powietrza, po przekroczeniu której (po wzroście wilgotności) nastąpi zwiększenie prędkości wentylacji.
• Przyrost wentylacji po przekroczeniu odchyłki - wartość, o którą wzrośnie wartość sygnału wyjściowego prędkości wentylacji (obrotów wentylatora) w wyniku działania tej funkcji.

W ramce "Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża" - po przekroczeniu progowej temperatury podłoża następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa parowanie wody z podłoża, a zatem chłodzi podłoże:

• Progowa T podłoża - graniczna, maksymalna temperatura podłoża, powyżej której funkcja ta jest aktywna.
• Przyrost wentylacji po przekroczeniu progu" - - wartość, o którą wzrośnie wartość sygnału wyjściowego prędkości wentylacji (obrotów wentylatora) w wyniku działania tej funkcji.

W ramce "Zwiększenie wentylacji przy zbyt dużej T podłoża" - po przekroczeniu progowej temperatury podłoża następuje zwiększenie szybkości wentylacji o zaprogramowany stały przyrost, co zwiększa parowanie wody z podłoża, a zatem chłodzi podłoże:

• Progowa T podłoża - graniczna, maksymalna temperatura podłoża, powyżej której funkcja ta jest aktywna.
• Współczynnik zmniejszania RH - to współczynnik wpływu przekroczenia temperatury podłoża na zmniejszanie wilgotności zadanej. Przykładowo, jeżeli zadana w oknie "Ustawienia" wilgotność powietrza wynosi 90% progowa temperatura podłoża jest równa 20oC, aktualna średnia temperatura podłoża wynosi 22oC, a współczynnik zmniejszania wilgotności wynosi 5, to aktualna zadana wilgotność zostanie automatycznie zmniejszona o 10% (do 80%).

Dopuszczalne zmniejszenie zadanego stężenia CO2 pozwalające na zwiększenie dopływu zewnętrznego powietrza i lepsze chłodzenie, o ile warunki na to pozwalają - jest wartością, o którą zmniejszone zostanie zadane stężenie CO2 , o ile warunki zewnętrzne będą korzystnie zmniejszać entalpię wewnątrz hali wykorzystanie chłodzenia siłami natury (tzn. entalpia zewnętrzna jest mniejsza od wewnętrznej).