Głównymi składnikami powietrza są azot i tlen, poza nimi występują również śladowe ilości innych gazów, m.in. dwutlenku węgla. Mimo swojej niewielkiej zawartości, gra on ogromną rolę w fotosyntezie, które jest życiodajnym procesem – bezpośrednio dla roślin, a pośrednio dla zwierząt, a także ludzi. Dwutlenek węgla jest jednym z substratów fotosyntezy, podczas której dochodzi do powstania niezbędnych dla roślin substancji odżywczych oraz tlenu. Poza tym jest również produktem całkowitego spalania oraz jednym z gazów cieplarnianych. Zbyt duża zawartość dwutlenku węgla we wdychanym powietrzu może być przyczyną kwasicy oddechowej. Z tego powodu monitorowanie stężenia CO2 staje się kluczową praktyką, nie tylko w halach uprawnych, ale również w miejscach pracy, szkołach czy innych publicznych przestrzeniach.
Wysoko rozwinięty przemysł emituje duże ilości dwutlenku węgla, który jest gazem cieplarnianym, a oznacza to, że stymuluje powstawanie efektu cieplarnianego, czyli ogólnego podwyższenia temperatury planety. Dzieje się tak, ponieważ gazy cieplarniane przepuszczają większość promieniowania słonecznego, ale zatrzymują promieniowanie podczerwone pochodzące z Ziemi. Od czasów rewolucji przemysłowej w połowie XVIII wieku poziom dwutlenku węgla w powietrzu stale wzrasta, obecnie wynosi już ponad 400 ppm (czyli wzrósł o ok. 45% względem roku 1750).
Poza niekorzystnymi skutkami globalnymi spowodowanymi zbyt wysokim stężeniem CO2, występują również „lokalne” skutki uboczne. Taka sytuacja może mieć miejsce w zamkniętym pomieszczeniu, np. w szkole, biurze czy domu, gdzie nadmiar dwutlenku węgla powstały w wyniku niewłaściwego systemu wentylacji oraz dużej liczby osób (większa zawartość CO2 w wydychanym powietrzu) spowoduje spadek efektywności wymiany gazowej (trudności ze złapaniem oddechu) i obniżenie pH krwi (kwasica oddechowa). Zbyt wysoki poziom dwutlenku węgla w powietrzu może objawiać się znużeniem, bólami głowy i osłabieniem produktywności. Uważa się, że odpowiednie stężenie CO2 w zamkniętym pomieszczeniu powinno wynosić ok. 750 ppm.
Z kolei zbyt niska zawartość dwutlenku węgla w powietrzu będzie się przekładać na obniżenie wydajności fotosyntezy, w wyniku czego hamowana będzie synteza odżywczych związków organicznych oraz niezbędnego do oddychania tlenu.
Ze względu na szkodliwość nadmiaru oraz niedomiaru CO2 warto wykonywać pomiary stężenia tego gazu w zamkniętych pomieszczeniach publicznych, ogrodach, halach upraw itp. Przykładem miernika stężenia dwutlenku węgla oraz tlenu jest LB-856. Poza poziomem CO2 i O2 wykonuje on również pomiary temperatury. Zebrane dane są transferowane za pośrednictwem interfejsu, co umożliwia ich wygodną i mobilną kontrolę oraz analizę w wybranym urządzeniu.