Teraz, w połowie listopada, pochmurnym, smętnym wieczorom i porankom często towarzyszy mgła. Jest to zjawisko o charakterze ponurym, wręcz mrocznym, ale przede wszystkim niezwykle niebezpiecznym, szczególnie dla ruchu drogowego. Mgła to nic innego, jak drobne krople wody zawieszone w powietrzu. Ich wymiary wahają się między 5 a 50 µm. Wraz ze zwiększeniem rozmiaru kropel, rośnie prędkość, z którą spadają. W przypadku mgły, czas, w którym kropla opadnie jest dłuższy niż jej „żywotność”.
Podstawową cechą mglistej pogody jest ograniczona widoczność. W celu dopracowania dokładności tego parametru korzysta się z tzw. MORu (z ang. Meteorological Optical Range), który polega na określeniu, z jakiej odległości dany obiekt jest widoczny. Wynik pomiaru będzie oczywiście zależny od cech, które posiada dany przedmiot – jego kształtu, koloru oraz tego, czy jest źródłem światła. Z powodu tych nieścisłości stworzono pewne normy, pozwalające usystematyzować pomiary. Przykładowo, nocą korzysta się z obiektów, będących źródłami światła, natomiast w ciągu dnia – z przedmiotów w czarno-białą szachownicę. Istnieje kilka metod pomiaru widzialności. Jedną z nich jest klasyczna metoda transmisyjna, która polega na zmierzeniu, ile światła zostało przekazane ze źródła do odbiornika na danej odległości. Z tego sposobu często korzysta się m.in. na lotniskach. Inna metoda to tzw. metoda przedniego i wstecznego rozproszenia (z ang. forward and back scatter method). W tym przypadku pomiar widoczności opiera się na ilości rozproszonego światła, zarejestrowanego przez odbiornik optyczny. Metoda wstecznego rozproszenia cechuje się kompaktowością – źródło światła i odbiornik mogą znajdować się w niewielkiej odległości od siebie.
YOUNG 73000 to miernik przejrzystości atmosfery. Urządzenie to wykonuje pomiary meteorologicznego zasięgu optycznego metodą rozproszenia światła. Nadajnik generuje światło podczerwone, które przecina powierzchnię rejestrowaną przez odbiornik pod kątem 42°. Obszar tego przecięcia to innymi słowy objętość próbki. Podczas, gdy widoczność jest dobra, próbka zawiera niewiele cząstek, więc nieduża ilość światła rozprasza się, a co za tym idzie – wartość sygnału jest również niewielka. W przypadku spadku widoczności siła sygnału analogicznie wzrasta.